Friday 11 November 2011

1η Νοεμβρίου - Πανελλήνια Ημέρα Δωρεάς Οργάνων


ΟΕθνικός Οργανισμός Μεταμοσχεύσεων από το 2007 έχει θεσπίσει τη 1η Νοεμβρίου κάθε έτους, Αγ. Αναργύρων, Κοσμά & Δαμιανού – Προστατών της Μεταμόσχευσης , ως «Πανελλήνια Ημέρα Δωρεάς Οργάνων». Κάθε χρόνο, ο Οργανισμός, ανάλογα με τις δυνατότητές του, την ημέρα αυτή, φροντίζει να υπενθυμίζει στο ευρύ κοινό τη σημασία της Δωρεάς Οργάνων και Ιστών προς Μεταμόσχευση. Φέτος, o Εθνικός Οργανισμός Μεταμοσχεύσεων για πρώτη φορά στα 10 χρόνια λειτουργίας του πραγματοποίησε εκδήλωση στο Μέγαρο Μουσικής, που εκτός των άλλων, βράβευσε τους Συλλόγους Ασθενών & Εθελοντών της Αθήνας για την πολύτιμη προσφορά τους στη προώθηση της Ιδέας της Δωρεάς Οργάνων. Γι' αυτή την πρωτοβουλία απευθύνουμε θερμά συγχαρητήρια στο σημερινό Πρόεδρο του Ε.Ο.Μ. κ. Χατζή Α. Τέτοιου είδους χρήσιμες πρωτοβουλίες οι προηγούμενες διοικήσεις ούτε καν τις είχαν φανταστεί...
Διαβάστε περισσότερα...

Thursday 5 May 2011

Σε κίνδυνο οι προμήθειες ιατρικού υλικού για τους νεφροπαθείς



Χωρίς υλικά τεχνητού νεφρού και περιτοναϊκής κάθαρσης κινδυνεύουν να μείνουν τα δημόσια νοσοκομεία της χώρας. Οι εταιρείες- μέλη του Πανελληνίου Συλλόγου Προμηθευτών Υλικών Τεχνητού Νεφρού (ΠΑ.Σ.Π.Υ.ΤΕ.Ν) με επιστολή τους προς τον υπουργό Υγείας, Ανδρέα Λοβέρδο, επισημαίνουν ότι εξαιτίας των χρεών του ΕΣΥ, και της άρνησης των τραπεζών να χορηγήσουν δάνεια αντιμετωπίζουν σοβαρό πρόβλημα ρευστότητας και αδυνατούν να πληρώσουν τους ξένους οίκους που αντιπροσωπεύουν.
Αυτό έχει ως αποτέλεσμα να μη μπορούν να ανανεώσουν τα υλικά και οι αποθήκες τους που σταδιακά αδειάζουν. Πάντως, οι προμηθευτές υλικών τεχνητού νεφρού έχουν ξεκαθαρίσει ότι για όσο διάστημα έχουν υλικά θα εφοδιάζουν κανονικά τα νοσοκομεία και δεν θα προχωρήσουν σε εμπάργκο, καθώς τα υλικά που προμηθεύουν συνδέονται άμεσα με τις ζωές των νεφροπαθών. Από την πλευρά τους, οι ασθενείς, μέσω της Εθνική Συνομοσπονδίας Ατόμων με Αναπηρία, ζητούν με κατεπείγουσα επιστολή τους από τον υπουργό Υγείας να δώσει λύση στο πρόβλημα και να εξασφαλιστεί η απρόσκοπτη πρόσβασή των νεφροπαθών στα μηχανήματα αιμοκάθαρσης. Σημειώνεται ότι τα χρέη των δημόσιων νοσοκομείων προς τους προμηθευτές υλικών τεχνητού νεφρού ανέρχονται σε 100 εκατ. ευρώ. 

Πηγή: www.skai.gr
Διαβάστε περισσότερα...

Wednesday 4 May 2011

Η τοποθέτηση των συλλόγων στην εκδήλωση του ΥΥΚΚΑ στις 07/04/2011 για το νέο προσχέδιο νόμου

Tην Πέμπτη, 7 Απριλίου 2011 στην Αίθουσα Τύπου του Ζαππείου Μεγάρου, το Υπουργείο Υγείας και Κοινωνικής Αλληλεγγύης πραγματοποίησε εκδήλωση με θέμα «Η Πραγματικότητα, η Αναγκαιότητα και η Προοπτική των Μεταμοσχεύσεων στην Ελλάδα». Στόχος ήταν να ξεκινήσει ο δημόσιος διάλογος με βάση το νέο προσχέδιο νόμου «Δωρεά και μεταμόσχευση οργάνων και άλλες διατάξεις» Από την πλευρά των μεταμοσχευμένων μίλησαν:
α) ο Νίκος Καραφόλας, Πρόεδρος Συλλόγου Μεταμόσχευσης Καρδιάς και Φiλων των Μεταμοσχεύσεων. Παρουσιάστηκε επίσης σαν εκπρόσωπος της συνεργασίας του Συλλόγου «Συνεχiζω» με Σωματείο Ηπατομεταμοσχευθέντων Ελλάδος «ΗΠΑΡχω».
β) ο Γρηγόρης Λεοντόπουλος, Γενικός Γραμματέας Πανελληνίου Συνδέσμου Νεφροπαθών.

Σας παρουσιάζουμε την ομιλία του κ. Καραφόλα που κατά την γνώμη μας είναι η ποιο ενδεικτική  παρουσίαση του μεταμοσχευτικού προβλήματος στην Ελλάδα. Αυτό είναι ένα πολύ ενθαρρυντικό βήμα γιατί πλέον οι Σύλλογοι αποκτούν ένα πλέον ποιο ενεργό ρόλο στην διαμόρφωση του μεταμοσχευτικού προγράμματος.

Διαβάστε περισσότερα...

Tuesday 3 May 2011

Αντίο καλέ μου άνθρωπε

Ένα μεγάλο ευχαριστώ για ότι μας πρόσφερες. Καλό σου ταξίδι, καλέ μου άνθρωπε...
Διαβάστε περισσότερα...

Monday 2 May 2011

Μια ακόμη γέφυρα ζωής από τη ΜΕΘ του νοσοκομείου Λαμίας

57χρονος Λαμιώτης χάρισε ζωή σε δύο συνανθρώπους του. Τι δηλώνει στο LamiaReport ο Συντονιστής Μεταμοσχεύσεων Στερεάς για το νέο νόμο.

Xθες βράδυ στο Νοσοκομείο Λαμίας έγινε λήψη οργάνων από εγκεφαλικά νεκρό συμπατριώτη μας, 57 ετών, που νοσηλεύεται στη ΜΕΘ. Ομάδα γιατρών από τον Ευαγγελισμό ήρθε στη Λαμία για την λήψη των νεφρών του θανόντα με σκοπό να τους μεταμοσχεύσει σήμερα σε δύο άλλους συνανθρώπους μας. Για την χθεσινοβραδινή γέφυρα ζωής μίλησε στο LamiaReport ο Συντονιστής Μεταμοσχεύσεων Στερεάς Ελλάδας, Επιμελητής Α ΜΕΘ – ΓΝ Λαμίας, Γιώργος Κυριαζόπουλος:
"Κατά την παραμονή του Δότη στη ΜΕΘ του ΓΝ Λαμίας έγιναν όπως πάντα, από το ιατρονοσηλευτικό προσωπικό, υπεράνθρωπες σωστικές προσπάθειες, παρά τον εξαρχής διαφαινόμενο εγκεφαλικό θάνατο. Μετά την τεκμηρίωση του εγκεφαλικού θανάτου, σύμφωνα με τη κείμενη νομοθεσία και ιατρική δεοντολογία, οι προσπάθειες συνεχίσθηκαν αμείωτες, εστιασμένες πλέον στην καλή ομοιόσταση και λειτουργία των οργάνων χωρίς την ύπαρξη εγκεφάλου, με το προσδόκιμο της συναίνεσης της οικογενείας για δωρεά, όπερ και εγένετο. Η σύζυγος, τα τέκνα και ο αδελφός του θανόντα, μετά την ενημέρωση και την πρόταση που τους έγινε από τους γιατρούς της ΜΕΘ, είχαν τον αλτρουισμό και το περίσσευμα ψυχής, εν μέσω της τραγικής τους απώλειας, να συναινέσουν στη δωρεά οργάνων του ανθρώπου τους, για την σωτηρία άλλων συνανθρώπων μας. Έτσι 2 τουλάχιστον άλλοι συνάνθρωποί μας θα κάνουν πρόωρα Πάσχα και τόσο αυτοί, όσο και οι οικογένειές τους, θα τους ευγνωμονούν, έστω κι αν δεν ξέρουν ποιοι είναι. Όσον αφορά στην οικογένεια του Δότη, εύχομαι να αντλήσει παρηγοριά, μέσα στο πένθος της, από τη γνώση ότι, κάποια «κομμάτια» του αγαπημένου τους όχι μόνο θα εξακολουθούν να ζουν, αλλά και θα χαρίζουν ζωή και ευτυχία σε δύο άλλους συνανθρώπους μας (και στους αγαπημένους αυτών)."
Το LR ζήτησε από τον κ. Κυριαζόπουλο, όντας από τους πιο δραστήριους Συντονιστές Μεταμοσχεύσεων στην Ελλάδα, να μας σχολιάσει το νέο νόμο περί μεταμοσχεύσεων που βρίσκεται σε διαβούλευση:
"Κατ΄αρχήν δηλώνω απερίφραστα ότι έλαβα γνώση για τον εν λόγω καινούριο νόμο υπό διαβούλευση, από κάποια blogs στο διαδίκτυο, χωρίς καμία επίσημη ενημέρωση από τον Εθνικό Οργανισμό Μεταμοσχεύσεων. Θεωρώ ότι η δωρεά οργάνων, τουλάχιστον από εγκεφαλικά νεκρούς δότες, είναι κάτι το αυτονόητο (ή θα έπρεπε να είναι). Θεωρώ ότι το να αρνείσαι να δώσεις στο συνάνθρωπό σου κάτι που σου είναι παντελώς άχρηστο (ένα όργανο μετά θάνατον!) αλλά από το οποίο κρέμεται η ζωή του, είναι όχι απλώς εγωιστικό αλλά και ηλίθιο γιατί έτσι υπονομεύεις τόσο την ίδια σου τη ζωή (γιατί και συ μπορεί να χρειαστείς κάποιο όργανο) όσο και τη ζωή των αγαπημένων σου στο μέλλον. Είμαστε η τελευταία χώρα στην Ευρώπη στη Δωρεά Οργάνων από Νεκρούς Δότες ενώ είμαστε από τις πρώτες στη Δωρεά από Ζωντανούς Δότες. Επομένως το ελληνικό φιλότιμο υπάρχει εν ζωή: Γονιός δωρίζει το νεφρό στο παιδί του, σύζυγος σε σύζυγο, αδελφός σε αδελφό, ακόμη και εξάδελφος σε εξάδελφο. Δωρίζουμε όργανα (νεφρούς) που χρειαζόμαστε εν ζωή, θεωρούμε σαν κοινωνία απόλυτα φυσιολογικό να δώσουμε ένα νεφρό στο παιδί μας ή στον αδελφό μας που το χρειάζεται (με ότι συνεπάγεται αυτό για τη δική μας ζωή) και ταυτόχρονα προτιμούμε τα όργανά μας μετά θάνατον, που δεν τα χρειαζόμαστε, να γίνουν λίπασμα παρά να τα δωρίσουμε. Πλήρης παραλογισμός!!! Ελληνικό παράδοξο ? ΟΧΙ!!! Ελληνική πραγματικότητα, δυστυχώς ΝΑΙ. Άγνοια-ημιμάθεια-έλλειψη Παιδείας – παπαγαλάκια – (ανεπίσημη) Εκκλησία - ΜΜΕ – πολιτικές σκοπιμότητες – ωχαδερφισμός – αδράνεια – νομοθεσία. Τα αίτια της έλλειψης μοσχευμάτων στην Ελλάδα συγκροτούν μια πυραμίδα (ή ένα παγόβουνο) όπου στη βάση βρίσκεται ή άγνοια – ημιμάθεια μαζί με την έλλειψη υποδομών και στη κορυφή η ανεπαρκής νομοθεσία. Για να γκρεμίσεις μια πυραμίδα(ή ένα παγόβουνο) στρεβλών αντιλήψεων και πρακτικών πρέπει να ξεκινήσεις από τη βάση (από κάτω – απλή λογική) όχι από την κορυφή. Αν διαβρώσεις τη βάση (την άγνοια) όλο το οικοδόμημα θα καταρρεύσει. Το πνεύμα του νόμου κινείται σε σωστά πλαίσια, προσπαθώντας να μιμηθεί το “ Ισπανικό Μοντέλο”. Ένας πιο αυστηρός νομοθέτης, θα προσέθετε και το άρθρο: “ Όποιος αρνείται εγγράφως να είναι Δότης Πτωματικών Οργάνων δεν θα δικαιούται αυτός ή το παιδί του (που θα έχει την επιμέλεια) να λάβει κάποιο αντίστοιχο όργανο αν και όταν το χρειαστεί.” Απλά πράγματα, Αρχή της Ισοτιμίας, Δεν προσφέρεσαι να δώσεις – Δεν θα πάρεις αν χρειαστείς (εσύ ή το παιδί σου). Εύχομαι να μην ψηφιστεί κάποιος τέτοιος νόμος στη παρούσα κατάσταση. Θεωρώ ότι μόνο κακό στις μεταμοσχεύσεις θα μπορούσε να κάνει γιατί η ελληνική κοινωνία δεν είναι έτοιμη για αυτόν. Είναι στη ψυχοσύνθεση του Έλληνα (έτσι μας έχει κάνει η έλλειψη παιδείας και ενημέρωσης) να είναι καχύποπτος και να απορρίπτει a priori κάθε τι καινούριο, έστω κι είναι προς όφελός του. Ας σκεφτούν οι ιθύνοντες του Εθνικού Οργανισμού Μεταμοσχεύσεων και του Υπουργείου Υγείας τι θα συμβεί στις Μεταμοσχεύσεις (και πως θα αντιμετωπίσουν το γεγονός στο μέλλον) αν ψηφιστεί αύριο ο νόμος και την επ’ αύριο κατατεθούν στον ΕΟΜ 2 εκατ. αρνήσεις Δωρεάς Οργάνων."
Διαβάστε περισσότερα...

Sunday 1 May 2011

Μεταμόσχευση ήπατος από νεφροπαθή δότη


Δώρο ζωής σε έναν συνάνθρωπό του έκανε ένας 42χρονος νεφροπαθής από τη Φλώρινα. Μπορεί ο ίδιος να μην κατάφερε να αλλάξει τη ζωή του, αφού το σωτήριο για τον ίδιο μόσχευμα δεν βρέθηκε εγκαίρως, ωστόσο με τον θάνατό του χάρισε νέα ζωή σε έναν 50χρονο, ο οποίος έπασχε από κίρρωση ήπατος και υποβλήθηκε σε μεταμόσχευση ήπατος στο Ιπποκράτειο νοσοκομείο Θεσσαλονίκης.

Πηγή: www.makthes.gr



Διαβάστε περισσότερα...

Friday 29 April 2011

Το θαύµα της Ζωής συνεχίστηκε στο... µαιευτήριο



Tο 2004 έκανε µεταµόσχευση καρδιάς. Η 38χρονη Ζωή Κωσταρίδη ήθελε όµως να γίνει µητέρα. Οι γιατροί ήταν διαρκώς επιφυλακτικοί. Εκείνη όµως επέµεινε. Και τη Μεγάλη ∆ευτέρα έφερε στον κόσµο το µωράκι της. Η περίπτωσή της είναι η µοναδική στην Ελλάδα, από τις σπάνιες και στα παγκόσµια ιατρικά χρονικά.
«Αύριο, ανήµερα της ονοµαστικής εορτής µου, θα πάρω για πρώτη φορά στο σπίτιµας τον µπέµπη µας! Τον περιµένουµε πώς και πώς,η λαχτάρα µας είναι απεριόριστη! Είναι που τρία χρόνια προσπαθούσα να πείσω τους γιατρούς να µ’ αφήσουν να κάνω παιδί.Αρχικά ήταν διστακτικοί έως κι αρνητικοί, αφού προηγουμένως είχα υποβληθεί σε µεταµόσχευση καρδιάς…».
Για την 38χρονη Ζωή Κωσταρίδη και τον σύζυγό της το φετινό Πάσχα ήταν το πιο ξεχωριστό, χαρµόσυνο όσο ποτέ. Από το πρωινό της Μεγάλης ∆ευτέρας έγιναν γονείς. Αν και µεταµοσχευµένη στην καρδιά από το 2004, κατάφερε να διαψεύσει και έµπρακτα τις συνεχείς επιφυλάξεις των γιατρών της στην επιθυµία της να γίνει µητέρα. Οι γιατροί της, όταν ανακοίνωσαν τη γέννηση του παιδιού της Ζωής την περασµένη εβδομάδα, πιστοποιούσαν τελικά ότι η περίπτωσή της είναι η µοναδική στην Ελλάδα, από τις σπάνιες και στα παγκόσµια ιατρικά χρονικά. Ταυτόχρονα αποτελεί, έλεγαν, και το πρώτο περιστατικό όπου ολόκληρη η διαδικασία – και η µεταµόσχευση και ο τοκετός – έγινε εντός συνόρων.
Σήµερα, δέκα ηµέρες από τη γέννηση του γιου της, η Ζωή Κωσταρίδη εκφράζει και γραπτά στο ∆ιαδίκτυο τα συναισθήματα που την πληµµυρίζουν. «∆εν χορταίνω να το κοιτάω!» παραδέχεται την ώρα που και το δωµάτιο του µωρού της στο σπίτι της στον Πειραιά είναι κιόλας ζωγραφισµένο κατάλληλα. Συγγενείς και φίλοι τής οικογένειας είναι εξίσου ανυπόµονοι να το αντικρύσουν για πρώτη φορά. Κανείς τους δεν τα έχει καταφέρει για την ώρα, αφού ο µπόµπιρας έπρεπε να παραµείνει στο µαιευτήριο (Μαιευτική Γυναικολογική Κλινική ΡΕΑ)για να πάρει βάρος – είναι ήδη 2.700 γραµµάρια. Η µητέρα του,που γέννησε µε καισαρική, πήρε εξιτήριο τη Μεγάλη Παρασκευή. Πηγαινοέρχεται έκτοτε για να το βλέπει στη Μονάδα Αυξηµένης Φροντίδας, όπου παραµένει προληπτικά.
«∆εν µπορώ να το πιστέψω ότι είναι το παιδί µου! Τον βλέπω και νιώθω ότι η καρδιά µου θα σπάσει από την αγάπη που έχω να του δώσω! Τον αποχωρίζοµαι υποχρεωτικά αυτές τις µέρες και βγαίνω έξω και κλαίω. Τουλάχιστον τώρα είναι δάκρυα χαράς! Και ο σύζυγός µου, ο Ηλίας Τσιρωνίδης, που δεν εκδηλώνεται γενικά, τώρα πια έγινε... αλοιφή!Κλαίει κι αυτός όποτε βλέπει τον γιο µας. Εκφράζεται πλέον ανοιχτά, ήδη του µιλά!», λέει πανευτυχής στα «ΝΕΑ».
Και πώς να µη νιώθει άλλωστε τυχερή, παρά τον Γολγοθά που πέρασε µέχρι να καταφέρει να κρατήσει το πρώτο παιδί της στην αγκαλιά της. Οχι τόσο στη διάρκεια της εγκυµοσύνης της, όπου «όλα κύλησαν νεράκι», όσο µ’ όλα αυτά που αναπάντεχα βίωσε από το 1996, που έβαλαν σε άµεσο κίνδυνο ακόµα και τη ζωή της. «Είκοσι τριών χρονών ήµουν, όταν ξαφνικά αισθάνθηκα συγκοπτικά - λιποθυµικά επεισόδια. Μια - δυο φορές την εβδοµάδα µού γύριζαν η γλώσσα και τα µάτια! Αναβάλαµε βεβαίως τον προγραµµατισµένο γάµο µας και µπήκα για δυο εβδοµάδες στο Ωνάσειο, όπου και µου διαγνώστηκε διατατική µυοκαρδιοπάθεια. Χωρίς να υπάρχει προηγούµενο οικογενειακό ιστορικό, αυτή εξελίχθηκε σε βαριά καρδιακή ανεπάρκεια. Πολύ σύντοµα οι γιατροί έκριναν απαραίτητο να µου εµφυτεύσουν απινιδωτή, αλλά εγώ “φρίκαρα” και µ’ άφησαν να το σκεφτώ. Λίγες εβδοµάδες αργότερα παντρεύτηκα όπως όπως, παίρνοντας ακόµα και τότε φάρµακα…», ανατρέχει.
Από το καλοκαίρι του 1997 πια πείθεται και τελικά βάζει στο σώµα της τον απινιδωτή. «Στα επόµενα επτά χρόνια τα ηλεκτροσόκ στα οποία υποβλήθηκα ήταν αµέτρητα,σχεδόν καθηµερινά, ένας µικρός εφιάλτης. ∆εν µπορούσα να χαρώ καθόλου στη σκέψη και µόνο ότι ένα µικρό “κινητό” ήταν µες στο στήθος µου, ώστε να ανιχνεύει πιθανά επεισόδια και να δίνει ρεύµα στην καρδιά µου για να την επαναφέρει. Παρ’ όλ’ αυτά, συνέχιζα και τότε να εργάζοµαι ως γραµµατέας σε δικηγορικό γραφείο. Ώσπου στα τριάντα µου, σε διακοπές, άρχισα να χάνω συνεχώς τις δυνάµεις µου. ∆ε µπορούσα να διασχίσω ούτε την παραλία! Η καρδιά µου πλέον υπολειτουργούσε! Εκείνο τον χειµώνα ένιωσα κι έναν οξύ πόνο στα πλευρά. “Ψύξη”, µου λέει ο γιατρός που έφερα στο σπίτι, αλλά λίγο αργότερα στο Ωνάσειο µου βρήκαν δύο λίτρα υγρού στον πνεύµονα!
Εκεί στην Εντατική ήταν που είδα πρώτη φορά τον καθηγητή - καρδιοχειρουργό Πέτρο Αλιβιζάτο. “Πρέπει να µπεις στη λίστα για µεταµόσχευση”, µου ξεκαθάρισε τον Γενάρη του 2004. Καθόλου δεν µε σοκάρισαν τα λόγια του. Ηµουν τόσο χάλια, που απλά τον ρώτησα αν θα µπορέσω µε νέα καρδιά να επιβιώσω για κάποια χρόνια. “Οχι απλώς θα ζήσεις, αλλά θα έχεις και µια κανονική ζωή”, µου τόνισε. Αυτός µου έδωσε ελπίδα! Μ’ έκανε να καταλάβω ότι έχω να περιµένω να πάρω τη ζωή µου πίσω! Για µένα αυτός και η οµάδατου είναι πλέον ο µικρός θεός µου!»λέει αυθόρµητα, χωρίς να ξεχνά και τον µαιευτήρα - γυναικολόγο της Ηλία Γάτο. ΤΟ «ΤΡΕΝΟ». Μες στην ατυχία της η Ζωή αποδείχθηκε και τυχερή. Μόλις δύο µήνες αργότερα το κρίσιµο τηλεφώνηµα ήρθε απρόσµενα τόσο νωρίς. «Ηταν η προϊσταµένη συντονισµού των µεταµοσχεύσεων του Ωνασείου! “∆εν έρχεσαι από δω σιγά σιγά; Εχουµε βρει ένα πάρα πολύ καλό µόσχευµα για εσένα”, µου έλεγε κι εγώ πάγωνα. “Μήπως να το αφήναµε για λίγο αργότερα; Ήδη µε τα φάρµακα αισθάνοµαι καλύτερα”, ξεστόµιζα. “Το τρένο της ζωής περνά µόνο µια φορά. Ελα τώρα να το πάρεις!”, µου το ξέκοψε δίχως δεύτερη κουβέντα», περιγράφει. Πράγµατι, στις 8 Απριλίου του 2004, και πάλι σε πασχαλινή περίοδο, µπαίνει στο χειρουργείο.Για πεντέµισι ώρες όλα πηγαίνουν κατ’ ευχήν. «∆εν αισθάνοµαι µοναδική, δεν έκανα κάτι τροµερό», υποστηρίζει σήµερα. «Νιώθω όπως όλες οι µανούλες που χαίρονται τον ερχοµό του πρώτου παιδιού τους. Για την ακρίβεια, ίσως η δική µου χαρά να είναι κι ακόµα µεγαλύτερη, γιατί τα κατάφερα να γίνω µητέρα ύστερα από µια τόσο µεγάλη, πολυετή περιπέτεια. Ευτυχώς, όλα πέρασαν, τώρα µπορώ και κάνω όνειρα για το παιδί µου! Θέλω να ’χει πάνω απ’ όλα την υγεία του, να γίνει ένας ωραίος, καλός άνθρωπος. Φυσικά και θα του πω τι πέρασα µέχρι να έρθει στον κόσµο για να ξέρει» ξεκαθαρίζει.

«Ας κάνουµε όλοι την υπέρβαση»
ΜΟΛΙΣ ΔΥΟ ΜΕΤΑΜΟΣΧΕΥΣΕΙΣ καρδιάς έχουν πραγµατοποιηθεί στην Ελλάδα το 2011, άλλες πέντε την περσινή χρονιά. Μπροστά στους χαµηλούς αυτούς δείκτες στη δωρεά οργάνων, και η Ζωή Κωσταρίδη νιώθει την υποχρέωση να απευθύνει έκκληση για µεγαλύτερη προσφορά. «Η περίπτωσή µου είναι ιατρικό επίτευγµα, αν τη δω από την άποψη ότι έπιασε τόπο το δώρο ζωής, το µόσχευµα που έλαβα. ∆υστυχώς όµως στη χώρα µας δεν υπάρχουν άλλα διαθέσιµα µοσχεύµατα. Προσωπικά, σκέφτοµαι πως, εάν δεν υπήρχε το γενναίο παράδειγµα των γονιών του 17χρονου Αργύρη – από τον Πύργο – που χάθηκε σε τροχαίο, τώρα δεν θα υπήρχα ούτε εγώ, ούτε κι αυτό το υπέροχο πλασµατάκι, ο γιος µου. Ξέρω από πρώτο χέρι ότι αυτήν τη στιγµή η λίστα αναµονής των προς µε ταµόσχευση ασθενών είναι µεγάλη. Γνωρίζω η ίδια και πολλά παιδιά που ζουν για χρόνια µε µηχανική καρδιά, άλλα που δεν πρόλαβαν να ζήσουν για πολύ. Ας µην ξεχνάµε και τις οικογένειες των καρδιοπαθών, που αναγκάζονται συχνά να ξεσπιτωθούν για να είναι κοντά τους κατά τη νοσηλεία τους, στριµώχνονται οικονοµικά από τα ιατρικά έξοδα. Ενα θέλω να πω µε την ευκαιρία: όταν δεν υπάρχει γυρισµός, αλλά πιστοποιηµένος εγκεφαλικός θάνατος, οι συγγενείς ας κάνουν µες στον πόνο τους την υπέρβαση, ας δείχνουν το µεγαλείο της ψυχής τους! Ειδικά µετά και το µόσχευµα που έλαβα, αισθάνοµαι µεγάλο σεβασµό και θαυµασµό για όσους, µέσα στην τραγωδία τους, βρίσκουν το κουράγιο να δωρίσουν τα όργανα του ανθρώπου τους...», τονίζει. 

Πηγή: www.tanea.gr
Διαβάστε περισσότερα...

Tuesday 26 April 2011

Eκπομπή: Μεταμοσχεύσεις, Όταν οι ασθενείς πεθαίνουν από «μαχαιρώματα» και όχι από νυστέρι


Εκπομπή του δημοσιογράφου Κώστα Βαξεβάνη που  ασχολείται με ότι αφορά τις μεταμοσχεύσεις οργάνων και ιστών στη χώρα μας. Αναφέρετε στο χαμηλό ποσοστό δωρητών αλλά και σε άλλα αποκαρδιωτικά φαινόμενα όπως το κλείσιμο της υποτιθέμενης μεταμοσχευτικής μονάδας ήπατος του Λαϊκού Νοσοκομείου το Ιούνιο του 2009 αλλά και την αποδιοργάνωση που παρουσιάζει σήμερα το "Ωνάσειο" καρδιοχειρουργικό κέντρο.

Η εκπομπή προβλήθηκε για πρώτη φορά τη Μεγάλη Πέμπτη 21/04/2011.   
Για να δείτε την εκπομπή  πατήστε εδώ
Διαβάστε περισσότερα...

Ν. Χουντής : το ν/σ για τις μεταμοσχεύσεις ανοίγει τις πόρτες στο trafficking ανθρωπίνων οργάνων

Ν. Χουντής: «Η δωρεά οργάνων από «συναισθηματικά συνδεόμενους», η «εικαζόμενη συναίνεση» και η αφαίρεση οργάνων σε ιδιωτικές κλινικές, ανοίγει τις πόρτες στο trafficking ανθρωπίνων οργάνων» - Ερώτηση στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή. Παρέμβαση στο «προσχέδιο» του νομοσχεδίου για τις μεταμοσχεύσεις που έχει κοινοποιήσει η κυβέρνηση, κάνει ο Ευρωβουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ Ν. Χουντής, με ερώτησή του προς την Ευρωπαϊκή Επιτροπή. Στην ερώτησή του, ο Έλληνας ευρωβουλευτής εκφράζει την διαφωνία με ουσιώδη σημεία του προσχεδίου για τα οποία υποστηρίζει ότι κρύβουν κινδύνους «εμπορευματοποίησης της ανθρώπινης ύπαρξης και ανάγκης».
Πιο συγκεκριμένα στην ερώτησή του αφού αναφέρεται στο γεγονός ότι στο προσχέδιο επιτρέπεται αφενός «η δωρεά οργάνων από «εξ αγχιστείας συγγενείς μέχρι δευτέρου βαθμού» αλλά και από πρόσωπα «συναισθηματικά συνδεόμενα» με τον ασθενή λήπτη» και αφετέρου ότι «θεσπίζει την «εικαζόμενη συναίνεση» αν δεν υπάρχει αντίθετη δήλωση χωρίς όμως όρους και προϋποθέσεις που να αποτελούν ασφαλιστικές δικλείδες» τονίζει ότι αυτές οι περιπτώσεις ευνοούν «αγοραπωλησία οργάνων» και ενισχύουν την ζώσα μεταμόσχευση σε αντίθεση με την πτωματική η οποία είναι η βασική διακηρυγμένη κατεύθυνση του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας και της ΕΕ». Στη συνέχεια της ερώτησης του σημειώνει ότι τα παραπάνω σε συνάρτηση με το γεγονός ότι εισάγεται για πρώτη φορά στην Ελλάδα μέσα από το ίδιο νομοσχέδιο, η άδεια για αφαίρεση οργάνων σε ιδιωτικές κλινικές» κρύβει τεράστιους κινδύνους εμπορευματοποίησης της ανθρώπινης ύπαρξης και ανάγκης και αφήνει ανοιχτή την πόρτα για ανάπτυξη του «trafficking» ανθρωπίνων οργάνων.
Τέλος ζητά από την Επιτροπή να παρέμβει για να γίνουν σεβαστά τα άρθρα 13 (1) και 14 της οδηγίας 2010/45/ΕΚ με τα οποία καλούνται τα κράτη μέλη «να εξασφαλίσουν ότι οι δωρεές ανθρώπινων οργάνων από νεκρούς ή ζώντες δότες γίνονται εθελοντικά και χωρίς αμοιβή.» και ότι «Η αφαίρεση οργάνων πραγματοποιείται μόνο μετά τη συμμόρφωση με όλες τις απαιτήσεις συναίνεσης, έγκρισης ή τις απαιτήσεις σχετικά με την έλλειψη αντιρρήσεων».

Πηγή: www.nea-epohi.gr
Διαβάστε περισσότερα...

Sunday 10 April 2011

Αναψαν φωτιές οι μεταμοσχεύσεις

Διχάζει επιστήμονες και πάσχοντες η «εικαζόμενη συναίνεση» στη δωρεά οργάνων που αναφέρεται στο προσχέδιο νόμου του υπουργείου Υγείας
Διχάζει την ελληνική κοινωνία το προσχέδιο νόμου του υπουργείου Υγείας για τη δωρεά και μεταμόσχευση οργάνων. Μολονότι η Ελλάδα παραμένει ουραγός στις μεταμοσχεύσεις οργάνων, εν τούτοις οι πολίτες και δη οι επιστήμονες έχουν επιφυλάξεις για το κατά πόσον η «εικαζόμενη συναίνεση» του δότη αποτελεί τη λύση στο πρόβλημα. Οι γιατροί υποστηρίζουν ότι το μέτρο αυτό αν ληφθεί μεμονωμένα δεν θα αλλάξει προς το καλύτερο την πορεία των μεταμοσχεύσεων. Ουδείς συνάδελφός τους, λένε, θα επιχειρήσει την αφαίρεση οργάνων από πτωματικό δότη δίχως τη συγκατάθεση των συγγενών.
Συγκρατημένοι είναι και με ακόμη ένα σημείο του προσχεδίου νόμου, το οποίο αφορά τη διεύρυνση της ομάδας των ατόμων που μπορούν να λάβουν μόσχευμα από ζωντανό δότη. Από την αντίθετη πλευρά, θετικοί, χωρίς δεύτερη σκέψη, με το σχέδιο του υπουργείου Υγείας είναι οι πάσχοντες, οι άνθρωποι δηλαδή που βρέθηκαν ή εξακολουθούν να βρίσκονται σε λίστα περιμένοντας να λάβουν το σωτήριο μόσχευμα. Την ίδια άποψη φαίνεται να συμμερίζονται και όσοι έχουν ζήσει από κοντά την ταλαιπωρία των δικών τους ανθρώπων και την αγωνία της αναμονής.
Διαιρεμένη παρουσιάζεται η επιστημονική κοινότητα. «Η διεύρυνση του κύκλου των ληπτών οργάνων από ζώντα δότη δεν ξέρω πού μπορεί να οδηγήσει και η “εικαζόμενη συναίνεση” δεν θεωρώ ότι είναι η λύση» εκτιμά ο πρόεδρος του Εθνικού Οργανισμού Μεταμοσχεύσεων (ΕΟΜ), καθηγητής κ. Ι. Βλαχογιάννης . Μάλιστα εκφράζει τον κίνδυνο εμπορευματοποίησης των νεφρικών μοσχευμάτων εφόσον «μεγαλώσει» η ομάδα των ληπτών.
Σχετικά με τις πτωματικές μεταμοσχεύσεις, σημειώνει ότι ουδείς γιατρός θα αφαιρέσει όργανα προς μεταμόσχευση χωρίς να ρωτήσει τους συγγενείς γι΄ αυτή την ενέργεια. «Είναι μια πράξη που δεν μπορεί να γίνει απουσία του συγγενικού περιβάλλοντος. Με αυτό το σχέδιο καταργούνται βασικές αξίες όπως η αυτονομία και η αξιοπρέπεια του ατόμου.Η δωρεά οργάνων είναι μία υπόθεση που πρέπει να υιοθετηθεί από την ελληνική κοινωνία και νομίζω ότι σε αυτόν τον τομέα έχουμε επιτύχει αρκετά. Το τελευταίο δίμηνο έχουμε πρωτοφανή αύξηση των δοτών οργάνων προς μεταμόσχευση» τονίζει, ενώ εκφράζει τον φόβο μήπως η διαμάχη πλήξει τον χώρο των μεταμοσχεύσεων. «Όποτε γίνονται ανάλογες συζητήσεις οι μεταμοσχεύσεις κατακρημνίζονται» επισημαίνει.
Τις επιφυλάξεις του δεν κρύβει και ο πρόεδρος του Ωνασείου Καρδιοχειρουργικού Κέντρου, καρδιοχειρουργός και επί σειρά ετών διευθυντής του Τμήματος Μεταμοσχεύσεων Καρδιάς και Πνευμόνων του νοσοκομείου κ. Π.Αλιβιζάτος. «Ανάλογα μέτρα εφαρμόζονται σε αρκετές χώρες.Κι εκεί όμως οι γιατροί ζητούν τη συγκατάθεση των συγγενών προτού προχωρήσουν στην αφαίρεση οργάνων. Αν η οικογένεια δεν επιθυμεί κάτι τέτοιο,δεν γίνεται.Σε ό,τι αφορά το θέμα διεύρυνσης του κύκλου των ληπτών στις ζώσες μεταμοσχεύσεις, τίθεται και αυτό προς συζήτηση. Το βλέπω θετικά, αρκεί να υπάρχουν κάποια όρια. Να μην το ξανοίξουμε τελείως και γίνει ξέφραγο αμπέλι...».
Ο επίκουρος καθηγητής Χειρουργικής και Μεταμόσχευσης Οργάνων κ. Στ. Αντωνίου τάσσεται υπέρ του προσχεδίου, εκφράζει όμως τον φόβο ότι δεν θα αποδώσει. «Τα μοσχεύματα δεν αυξάνονται μόνο με νόμους. Δεν λύνεται το πρόβλημα των μεταμοσχεύσεων μόνο με την “εικαζόμενη συναίνεση”. Και παλαιότερα διαθέταμε μοσχεύματα,τα οποία όμως έφευγαν στο εξωτερικό. Κι αυτό διότι δεν υπάρχει κατάλληλη υποδομή και υποστήριξη των μονάδων μεταμοσχεύσεων» .
Σύμφωνα με τον κ. Αντωνίου, το πρόβλημα θα λυθεί μόνο εάν αλλάξει όλο το σύστημα οργάνωσης των μεταμοσχεύσεων. «Στην Ισπανία, που ισχύει η “εικαζόμενη συναίνεση”,έγιναν παράλληλα και άλλες ενέργειες. Αυξήθηκαν οι Μονάδες Εντατικής Θεραπείας και οι κλίνες τους, ορίστηκε συντονιστής των μεταμοσχεύσεων ένας από τους γιατρούς κάθε ΜΕΘ, ο ισπανικός Οργανισμός Μεταμοσχεύσεων οργανώθηκε σε ηλεκτρονική βάση με πολλά παρακλάδια σε όλη την Ισπανία και μεγάλο αριθμό προσωπικού,οργανώθηκαν σωστά οι μονάδες μεταμοσχεύσεων. Σήμερα η Ισπανία έχει 35 δότες ανά εκατομμύριο πληθυσμού όταν η Ελλάδα έχει μόλις έξι».
Με θετικό μάτι βλέπει το προσχέδιο νόμου του υπουργείου Υγείας και ο διευθυντής του Νεφρολογικού Τμήματος, υπεύθυνος νεφρολόγος της Μονάδας Μεταμόσχευσης Νεφρού του Λαϊκού Νοσοκομείου κ. Ι.Μπολέτης. Δηλώνει ότι συμφωνεί με τη διεύρυνση της ομάδας των ληπτών στη δωρεά οργάνων, πλην όμως- σημειώνει χρειάζονται περισσότερες ασφαλιστικές δικλίδες.
«Τη μεγάλη διαμάχη», συνεχίζει, «προκαλεί το μέτρο της “εικαζόμενης συναίνεσης”.Εκεί ο κόσμος είναι μοιρασμένος. Η γνώμη μου είναι ότι κανείς γιατρός δεν πρόκειται να κάνει λήψη οργάνων εάν δεν έχει συμφωνήσει το οικείο περιβάλλον του αποβιώσαντος. Επομένως, δεν είμαι σίγουρος αν με την εφαρμογή του μέτρου θα αλλάξει κάτι στην πράξη. Ωστόσο, φοβάμαι ότι οι αντιθέσεις που υπάρχουν σε αυτό το θέμα θα δημιουργήσουν αρνητικό κλίμα στον χώρο των μεταμοσχεύσεων.Το χειρότερο κακό στη μεταμόσχευση είναι η γκρίνια. Γι΄ αυτό χρειάζονται ήρεμη συζήτηση και συναινετικές λύσεις».
Σε ηλικία 50 ετών ο πρόεδρος του Πανελληνίου Αθλητικού Συλλόγου Μεταμοσχευμένων κ. Ι.Αρκάς έμαθε ότι έπασχε από πολυκυστικούς νεφρούς, μία σοβαρή κληρονομική πάθηση. «Έκανα 15 μήνες αιμοκάθαρση. Η λίστα όμως ήταν μεγάλη και δεν έβλεπα φως... Έτσι σε ηλικία 52 ετών αποφάσισα να φύγω στο εξωτερικό για μεταμόσχευση νεφρού.Σήμερα, οκτώ χρόνια μετά τη μεταμόσχευση, κάνω βάδην, τρέξιμο, παίζω πινγκ πονγκ... Ως εθνική ομάδα μεταμοσχευμένων παίρνουμε μέρος σε παγκόσμιους και πανευρωπαϊκούς αγώνες».
Ο κ. Αρκάς δηλώνει ότι συμφωνεί με το προσχέδιο του υπουργείου Υγείας: «Υπάρχουν άνθρωποι που περιμένουν 15 και 20 χρόνια. Αυτό είναι ανεπίτρεπτο. Με τα μέτρα αυτά θεωρώ ότι θα αυξηθεί σημαντικά ο αριθμός των μεταμοσχεύσεων».
Έχουν περάσει 15 χρόνια από την ημέρα που ο Αρχιμανδρίτης κ. Δαμασκηνός Ζαχαράκης , ηγούμενος της Ιεράς Μονής Αγάθωνος, υπεβλήθη σε μεταμόσχευση ήπατος από τον διεθνούς φήμης καθηγητή Χειρουργικής και Μεταμοσχεύσεων του Πανεπιστημίου του Μαϊάμι κ. Ανδρέα Τζάκη:
«Νιώθω σαν να είμαι 15 ετών,αφού η προηγούμενη ζωή είχε φθάσει στη λήξη της... Τότε, πριν υποβληθώ σε μεταμόσχευση, δεν μπορούσα να μιλήσω,ούτε να περπατήσω.Σαν να είχα φθάσει στον θάνατο.Μια μέρα παρακάλεσα τα παιδιά και με πήγαν στην εικόνα της Παναγίας Αγάθωνης και της είπα:“Μάνα,πεθαίνω.Σώσε με”. Και η Παναγία ήρθε κοντά μου- έτσι το ένιωσα. Και πήγαν όλα καλά.Είναι σαν να ξαναγεννήθηκα».
Ο κ. Δαμασκηνός διατηρεί κάποιες επιφυλάξεις ως προς το σχέδιο του υπουργείου Υγείας. «Το θέμα των μεταμοσχεύσεων είναι ιερό και θέλει μεγάλη προσοχή.Βασική προϋπόθεση για μας είναι η συνειδητή συναίνεση του δότη. Καθετί που εικάζει τη θέληση του δότη αποτελεί παρέμβαση στο αυτεξούσιο και αυτό δεν μπορεί να γίνει αποδεκτό.Το αυτεξούσιο είναι αναφαίρετο δώρο του Θεού στον άνθρωπο και ούτε καν ο ίδιος μπορεί να παρέμβει σε αυτό.Αυτό μας το έδωσε και πρώτος Αυτός το σέβεται. Η προσφορά των οργάνων,κατά την ταπεινή μου γνώμη,πρέπει να είναι καρπός αγάπης του δότη και σεβασμού και όχι αποτέλεσμα σοφιστειών κάθε νομοθέτη. Ο δότης πρέπει να είναι υποχρεωτικά και δωρητής.Αυτός με τη δική του θέληση δωρίζει το όργανο που θα πάει στον συνάνθρωπό του» δηλώνει.
Παράλληλα εκφράζει τον φόβο ότι «καθετί που υποκαθιστά τη συνειδητή βούληση με απρόσωπες εικασίες θα εξασφαλίσει λιγότερα μοσχεύματα απ΄ ό,τι η συναίνεση της Εκκλησίας στις μεταμοσχεύσεις.Η Εκκλησία παίζει σπουδαίο ρόλο στο θέμα αυτό και δεν είναι αρνητική, απλώς θέλει την προσοχή σε κάποια θέματα διότι η συνειδητή συναίνεση είναι μια ιερή πράξη αυταπάρνησης και αγάπης χωρίς να έχει μέσα καμία ιδιοτέλεια».
Πριν από 15 χρόνια, όταν ήταν γενικός γραμματέας του ΑΚΕΛ, ο σημερινός πρόεδρος της Κύπρου έπασχε από νεφρική ανεπάρκεια. Οι γιατροί τού είπαν ότι χρειάζεται απαραιτήτως να γίνει μεταμόσχευση νεφρού. Η δωρήτρια βρέθηκε και ήταν η αδελφή του Δέσποινα. Έτσι την ίδια ώρα ο σημερινός πρόεδρος της Κύπρου και η αδελφή του εισέρχονταν στο νοσοκομείο. Από τότε, μετά την επιτυχή μεταμόσχευση, ο πρόεδρος Χριστόφιας δεν χάνει την ευκαιρία να ευχαριστεί δημοσίως την αδελφή του που του έσωσε τη ζωή.
«Ακολούθησα και εγώ το παράδειγμα του προέδρου Χριστόφια. Όταν το 2000 βρέθηκα στην ανάγκη να υποβληθώ σε μεταμόσχευση νεφρού (λόγω νεφρικής ανεπάρκειας), κοινοποίησα το πρόβλημα υγείας που αντιμετώπιζα δημοσίως, όπως ακριβώς έκανε και ο κ. Χριστόφιας. Θεωρώ ότι στη ζωή ενός πολιτικού δεν πρέπει να μένει τίποτε κρυφό. Δωρήτρια ήταν η αδελφή μου Αργύρω, η οποία μου έδωσε τον νεφρό της. Μπήκαμε μαζί στο χειρουργείο. Μου έσωσε τη ζωή. Πέραν όμως τούτου, είμαι και εγώ δωρητής οργάνων, όπως και όλη η οικογένειά μου. Όλοι μας πρέπει να γίνουμε».
Από τα 16 της χρόνια κάνει αιμοκάθαρση και ζει με την ελπίδα της μεταμόσχευσης. Η 36χρονη πρόεδρος του Συλλόγου Νεφροπαθών Νομού Φθιώτιδας κυρία Ελένη Τριάντου μπαίνει στο μηχάνημα τρεις φορές την εβδομάδα. «Πρώτη φορά με κάλεσαν για μεταμόσχευση στα οκτώ χρόνια που έκανα αιμοκάθαρση. Δυστυχώς δεν έγινε κάτι. Ούτε και τις άλλες φορές που με κάλεσαν...» αναφέρει.
Η κυρία Τριάντου θεωρεί ότι το προσχέδιο νόμου κινείται προς τη σωστή κατεύθυνση: «Πρέπει να αυξηθεί ο αριθμός των μοσχευμάτων στην Ελλάδα. Δεν είναι δυνατόν η χώρα μας να είναι πρώτη σε τροχαία δυστυχήματα και τελευταία στη δωρεά οργάνων.Σαν λαός,είμαστε γενναιόδωροι, όχι όμως ενημερωμένοι. Κι αυτοί που είναι ενημερωμένοι και θέλουν να γίνουν δωρητές, πολλές φορές το αμελούν».
Ανάλογη είναι και η άποψη της κυρίας Ειρήνης Ξυράφη, κόρης της κυρίας Βασιλικής, η οποία έχει υποβληθεί σε μεταμόσχευση ήπατος: «Συμφωνώ με την “εικαζόμενη συναίνεση”. Είναι ένα μέτρο που ισχύει και σε άλλες χώρες. Δεν καταλαβαίνω για ποιον λόγο δεν πρέπει να εφαρμοστεί στην Ελλάδα. Στο όνομα ποιας ηθικής; Η μητέρα μου από την ώρα που υποβλήθηκε σε μεταμόσχευση ήπατος αναστήθηκε. Μαζί της, αναστήθηκε και όλη η οικογένεια...». Η κυρία Ξυράφη τονίζει ότι για να ευαισθητοποιηθεί ο κόσμος θα πρέπει να ενημερωθεί σχετικά.
Ένα άλλο ζήτημα που θέτει είναι η λειτουργία μονάδων μεταμοσχεύσεων όχι μόνο στα πανεπιστημιακά και στα δημόσια νοσοκομεία, αλλά και στις ιδιωτικές κλινικές: «Πολλά μοσχεύματα από Μονάδες Εντατικής Θεραπείας ιδιωτικών κλινικών φεύγουν στο εξωτερικό κι αυτό είναι άδικο...».

Πηγή: www.tovima.gr
Διαβάστε περισσότερα...